Koty od wieków znajdywały schronienie u ludzi. Pierw je czczono, potem traktowano jako myszołowy, a aktualnie ich zadaniem jest umilanie nam czasu. Chociaż trudno o tym mówić jeśli nasza relacja z kotem kończy się na zniewoleniu człowieka poprzez słodkie mruczenie.
Koty występują na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Australii, Madagaskaru i części wysp oceanicznych. Nie mówimy tutaj tylko o domowych mruczkach, lecz także o tych większych, znacznie potężniejszych. Kwestia pochodzenia kota domowego nie została do końca rozstrzygnięta, a dotąd wywołuje liczne spory.
Pierwsze szczątki kota odkryto w rejonie Jerycho, według oceny zwierzę musiało żyć około 7000 lat przed naszą erą. Na ile kot był wtedy udomowiony i jaką rolę pełnił w tych czasach? Trudno określić, wszak początkowo tolerowano je ze względu na jedną niesamowitą cechę – tępienie gryzoni. Z biegiem czasu uczyniono je strażnikami zbiorów.
Kot domowy jako gatunek został po raz pierwszy opisany przez Karola Linneusza w 1758 roku jako formę pochodną żbika. Przypuszczalnie ze względu na występowanie u tego dzikiego kota pręgowanie. Jednakże ostano przy tym, że kot domowy pochodzi od kota nubijskiego, który do dziś żyje, jednakże względnie daleko od ludzkich osiedli. Jego udomowienie miało miejsce w Egipcie około 6 tysięcy lat temu. Dzięki analizie zachowań kota nubijskiego zaobserwowano pewne, odróżniające go od innych kotów, cechy. Drapieżnik był przystosowany do życia w grupie i wykazywał chęci współpracy z przedstawicielami swojego stada. Dzięki bliskości człowieka każde kolejne mioty były bardziej podatne na socjalizację co znacznie wpłynęło na ich udomowienie.
Warto przeczytać
Ciekawostki na temat kocich oczów
Które owoce i warzywa mogą jeść koty?
Koty w filmach